Huiswerk Rudie BLS-les 3

  • Posted by Rudie on augustus 13, 2023 op 10:35 am

    (Brenda, je hebt mij gevraagd om extra te letten op: typering.)

    We zijn met onze kinderen Noortje, Jordy en Elise op vakantie in Frankrijk op een camping in een bosrijke omgeving. We wonen deze dagen in de vouwwagen en om ons heen ligt het bezaaid met dennenappels en dennennaalden. Een zandpaadje leidt ons naar de washokken en de wc’s. We hebben hier al bijna veertien dagen gestaan en maken ons op om weer naar huis te gaan. Alles is klaar voor het vertrek, de kinderen verveelden zich nu een beetje en we besluiten nog een wandeling te maken.

    Deze keer willen we niet de paaltjes volgen, maar we volgen een nog net zichtbaar, met vele varens verstopt smal zandpaadje. ‘Waar zou dat naar toe gaan?’ vraag Noor. De kinderen willen het graag uitzoeken en al snel lopen Noortje en Jordy voorop, Elise, Enzo en ik sluiten de rij. De begroeiing over het paadje is voor de kinderen geen probleem, armen duwden de takken opzij, ze ontwijken de spinnenwebben en brandnetels alsof ze het niet eens zien, zo snel lopen ze verder. Dan zien ze nog een verstopt paadje. ‘Mam, mam zullen we die ook nemen.’ roept Jordy, ‘Ja mam zullen we dat doen? Dat is leuk!’ zegt ook Noortje en Elise kijkt met glimmende oogjes naar hen en loopt het verstopte paadje al in.

    We gaan mee en we lopen nog niet zo lang als we een stenen gebouwtje zien en hoog opgroeiend onkruid. Wie zou hier gewoond hebben, het is midden in het bos. Er loopt, bijna niet zichtbaar, een spoor waar ooit een auto heeft gereden.

    ‘Wat een leuk oud huisje is dit.’ zegt Elise en loopt naar de hangende deur.

    ‘Pas op Elise’ roep ik nog, ‘er ligt ook glas.’

    ‘Dat weet ik mam, dat zie ik wel.’

    ‘Kijk, je kunt ook hier naar binnen kijken,’ zegt Noor en wijst naar wat de keuken is geweest en waar daglicht door de gaten van het dak heen schijnt. ‘Dit huis is al jaren niet bezocht.’ zegt Enzo. ‘Kijk maar, alles is vies, alle ramen zijn gebroken en houten kozijnen vallen bijna van hun plek.’ ‘Ja, en alle deuren vallen er ook bijna uit’ vult Noortje aan.

    ‘Zullen we het kopen, dan maken we er een leuk tweede huisje van’ zei ik. Waarop Enzo wat bedenkelijk kijkt maar begrijpt dat het meer als een grapje is bedoeld. ‘O kijk, kijk eens, er staat een busje daarachter.’ roept Jordy ‘hij is helemaal verroest, de banden staan ook helemaal leeg.’ We lopen door naar het busje en zien weinig kleur, behalve dan de roestkleur. De banden zijn al bijna vergaan en de ruiten zijn stuk. Het busje lijkt al even oud als het huisje. We gaan er maar niet in.

    Als we teruglopen hoor ik Elise vragen ‘Waarom zouden ze zijn weggegaan.’ ‘Zouden ze te ver van de stad gewoond hebben?’ vraagt Jordy zich af. Ze zijn vast ziek geworden en wilden daarom in de stad wonen’ meent Noor. In de avond hebben de kinderen het er nog over.

    gerdahartkamp@hotmail.com replied 1 jaar, 2 maanden geleden 5 Members · 4 Replies
  • 4 Replies
  • beijgenraam@hotmail.com

    Lid
    augustus 22, 2023 op 2:51 pm

    Hallo Rudie,

    Een leuk verhaal, makkelijk te lezen en heel duidelijk het klein schrijven toegepast. Ondanks dat er 5 personen zijn, kan ik goed volgen wie wat zegt. Ik zie dat je geen gebruik hebt gemaakt van de regel, elke nieuwe spreker op een nieuwe zin, maar dat brengt me niet in verwarring. Elise komt voor mij qua typering wel naar voren. De andere 2 kinderen heb ik iets minder een beeld van.

    Hier nog wat kleine opmerkingen:

    – De eerste paar zinnen van je verhaal staan (zoals het op mij overkomt) in vertel-vorm. Vanaf de eerste vraag van Noor in alinea 2 word ik echt de scene in getrokken. Het had van mij ook meteen in scene vorm mogen beginnen. Bijv het moment tijdens het inpakken waarop je besluit, nu is het klaar met dat vervelen, we gaan wandelen. En dat je je misschien afvraagt wat het moet worden van die middag… en dan blijkt het heel positief te verlopen.

    Armen duwden -> alles is tegenwoordige tijd dus ik verwacht hier: armen duwen

    – Een paar keer sluit je een gesproken zin met .’ terwijl er “zegt …” achter komt. De zin hoort dan afgesloten te worden met ,’

    – En soms staat er juist niets zoals bij ‘pas op Elise’ roep ik nog. -> Hier zou een komma na Elise moeten.

    maar begrijpt dat het meer als een grapje is bedoeld -> hoe begrijpt Enzo dat? Aan je lachende gezicht? Of hoe zie jij aan hem dat hij het begrijpt?

    O kijk, kijk eens, er staat.. -> ik zou 1 van de 2 doen. Dus of Oh, kijk, er staat.. of Kijk eens, er staat…

    De banden zijn al bijna vergaan -> voelde voor mij wat dubbelop. Je schrijft al dat de banden leeg zijn.

    Het busje lijkt al even oud als het huisje. -> dat was al helemaal duidelijk met je beschrijving ervoor. Ik heb het beeld al, dus hoef je wat mij betreft niet nogmaals aan te geven.

    We gaan er maar niet in. -> ik bleef hier even happeren. Ik zou niet weten waarom je überhaupt het busje in zou willen. Ook niet als het niet zo oud zou zijn.

    – Aan het eind ben ik nog nieuwsgierig hoe jij denkt of je voelt over het fantaseren van je kinderen. Vind je het leuk dat ze wat nieuws ontdekt hebben en nieuwsgierig zijn? Of vond je het ’s avonds vervelend dat ze nog steeds wat rare dingen zitten te bedenken? Of denk je liefdevol: wat heerlijk hoe die kinderen zo met elkaar aan het ontdekken zijn?

    Misschien kan je er wat mee,

    Groeten Brigit

  • barbara.skogtjarn@gmail.com

    Lid
    augustus 24, 2023 op 4:15 pm

    Beste Rudie,

    Een spannend, avontuurlijk stuk en zoals Birgit ook al aangaf, knap gedaan om een dialoog tussen 5 personen te schrijven, zonder dat de lezer de draad kwijt raakt. Eerlijk gezegd denk ik dat je nog meer aan de typering had kunnen doen. Ik zal een paar suggesties doen hieronder, wie weet heb je er wat aan ter inspiratie 😉

    – ‘We wonen deze dagen…’ -> Hier zou ik ‘verblijven’ van maken, want ik krijg hier de indruk dat jullie permanent in die woonwagen ‘wonen’

    – ‘zandpaadje leidt ons naar de washokken’ -> Schept een duidelijk beeld van de camping, simpel

    – ‘maken ons op om weer naar huis te gaan. Alles is klaar voor het vertrek’ – Kun je specifieker zijn? De vouwwagen is ingeklapt en hangt al achter de auto. De tassen staan achter in de kofferbak van de auto. Je kan ook meteen typeren door te zeggen ‘de versleten duffelbags’ staan in ‘de degelijke Volvo’ etc…

    – ‘kinderen verveelden zich nu een beetje en we besluiten nog een wandeling te maken’ -> Dit vind ik een rare conslusie. Waarom reden jullie niet gewoon naar huis? Het is meer logisch met ‘we wilden nog even wat frisse lucht happen voordat we de vijf uur lange autorit begonnen’ of zo iets.

    – ‘willen we niet de paaltjes volgen’ -> Waarom niet? Te saai, al te vaak gedaan. De redenen kun je wellicht in een dialoog met de kinderen verwerken. Ze willen een speurtocht, zelf ontdekken, niet weer datzelfde saaie rondje langs de paaltjes…

    – ‘armen duwden de takken opzij’ -> Om meer typering toe te voegen: ‘Ik was bang voor scheuren in de dure merkkleding’ of ‘hun oude gymschoenen raakten doorweekt in de plassen’ of ‘het lint in Noortjes ingevlochten haar hing er los bij’

    – ‘ontwijken de spinnenwebben en brandnetels alsof ze het niet eens zien’ -> Dit vind ik een spannende zin: Ze ontwijken het alsof ze het niet zien. Dat is een hele kunst. Daar kun je als moeder nog eens trots op zijn, meer over mijmeren.

    – ‘Wie zou hier gewoond hebben’ -> Ik neem aan dat jij dit denkt, maar je zou het ook meer levendig in de dailoog kunnen brengen. Laat de kinderen mee-fantaseren over het verhaal van het huis. Dat laat dan meteen ook zien dat Enzo de saaie pief is hier 😉

    – ‘ bedenkelijk kijkt maar begrijpt dat het meer als een grapje is bedoeld’ -> Hm, hoe begrijpt hij dat dan? Je kan hem een grotere rol geven hier. Laat hem eerst iets zuurs zeggen, zodat jij je moet verdedigen en dan moet doen alsof het een grapje was. Geef aan hoe jij je voelt. Teleurstelling?

    In het totaal vraag ik me nog af wat je eigenlijk met dit stuk wil aangeven. Ik voel een licht ‘schuren’ met Enzo, maar het ligt er niet dik bovenop wat het conflict is. Is iets of iemand veranderd ten gevolge van deze dialoog? Heb je deze informatie over het oude huisje later nodig in je boek? Symboliseert het iets anders? Een vergane relatie? Nieuwsgierigheid naar een spannender leven?

    Dankjewel dat ik met je mee mocht lezen en veel sterkte verder!

    Babs

  • brenda-van-es

    Organisator
    augustus 25, 2023 op 11:50 am
  • gerdahartkamp@hotmail.com

    Lid
    augustus 25, 2023 op 2:38 pm

    Hai Rudie

    Ik denk dat alles al over tje tekst is gezegd.

    Waar je volgens mij echt mee aan de slag moet is je interpunctie. kijk eens in het boek van Adriaan van Dis hoe je het moet verwerken.

    Heel veel succes verder. Lieve groet Gerda

Log in to reply.