Beter leren schrijven 2 (start: 14 juli) *CLOSED*
De link waar jullie telkens welkom zijn, is: https://zoom.us/j/97629557580
(op 14 juli, 28 juli en... View more
Huiswerk Rudie BLS-les 3
-
Huiswerk Rudie BLS-les 3
(Brenda, je hebt mij gevraagd om extra te letten op: typering.)
We zijn met onze kinderen Noortje, Jordy en Elise op vakantie in Frankrijk op een camping in een bosrijke omgeving. We wonen deze dagen in de vouwwagen en om ons heen ligt het bezaaid met dennenappels en dennennaalden. Een zandpaadje leidt ons naar de washokken en de wc’s. We hebben hier al bijna veertien dagen gestaan en maken ons op om weer naar huis te gaan. Alles is klaar voor het vertrek, de kinderen verveelden zich nu een beetje en we besluiten nog een wandeling te maken.
Deze keer willen we niet de paaltjes volgen, maar we volgen een nog net zichtbaar, met vele varens verstopt smal zandpaadje. ‘Waar zou dat naar toe gaan?’ vraag Noor. De kinderen willen het graag uitzoeken en al snel lopen Noortje en Jordy voorop, Elise, Enzo en ik sluiten de rij. De begroeiing over het paadje is voor de kinderen geen probleem, armen duwden de takken opzij, ze ontwijken de spinnenwebben en brandnetels alsof ze het niet eens zien, zo snel lopen ze verder. Dan zien ze nog een verstopt paadje. ‘Mam, mam zullen we die ook nemen.’ roept Jordy, ‘Ja mam zullen we dat doen? Dat is leuk!’ zegt ook Noortje en Elise kijkt met glimmende oogjes naar hen en loopt het verstopte paadje al in.
We gaan mee en we lopen nog niet zo lang als we een stenen gebouwtje zien en hoog opgroeiend onkruid. Wie zou hier gewoond hebben, het is midden in het bos. Er loopt, bijna niet zichtbaar, een spoor waar ooit een auto heeft gereden.
‘Wat een leuk oud huisje is dit.’ zegt Elise en loopt naar de hangende deur.
‘Pas op Elise’ roep ik nog, ‘er ligt ook glas.’
‘Dat weet ik mam, dat zie ik wel.’
‘Kijk, je kunt ook hier naar binnen kijken,’ zegt Noor en wijst naar wat de keuken is geweest en waar daglicht door de gaten van het dak heen schijnt. ‘Dit huis is al jaren niet bezocht.’ zegt Enzo. ‘Kijk maar, alles is vies, alle ramen zijn gebroken en houten kozijnen vallen bijna van hun plek.’ ‘Ja, en alle deuren vallen er ook bijna uit’ vult Noortje aan.
‘Zullen we het kopen, dan maken we er een leuk tweede huisje van’ zei ik. Waarop Enzo wat bedenkelijk kijkt maar begrijpt dat het meer als een grapje is bedoeld. ‘O kijk, kijk eens, er staat een busje daarachter.’ roept Jordy ‘hij is helemaal verroest, de banden staan ook helemaal leeg.’ We lopen door naar het busje en zien weinig kleur, behalve dan de roestkleur. De banden zijn al bijna vergaan en de ruiten zijn stuk. Het busje lijkt al even oud als het huisje. We gaan er maar niet in.
Als we teruglopen hoor ik Elise vragen ‘Waarom zouden ze zijn weggegaan.’ ‘Zouden ze te ver van de stad gewoond hebben?’ vraagt Jordy zich af. Ze zijn vast ziek geworden en wilden daarom in de stad wonen’ meent Noor. In de avond hebben de kinderen het er nog over.
Log in to reply.