Beter leren schrijven 2 (start: 14 juli) *CLOSED*
De link waar jullie telkens welkom zijn, is: https://zoom.us/j/97629557580
(op 14 juli, 28 juli en... View more
Organisator:
- Organized by
-
-
Huiswerk Brigit – les 2 – tekst
-
Huiswerk Brigit – les 2 – tekst
Yogales
Ik ben gewoon te lief voor een krijger, denk ik, terwijl ik ga zitten op mijn yoga mat. Ik kan het niet laten om even te grinniken als ik ook de andere leerlingen zie stuntelen om hun balans te houden. Onze matten liggen in een halve cirkel om de kleine verhoging van de docent heen. Vanaf daar kijkt hij rustig en in stilte rond. Het leek zo makkelijk toen hij de derde krijgers yogahouding voordeed. Bij poging vier voelt het voor mij meer als een ongetemd paard dat de verwoede pogingen van de berijder steevast op de grond laat eindigen.
De gedachte heeft even nodig, als een zaadje dat zijn weg in het donker moet vinden, de aarde uit. Hoezo geen krijger? Een jaar geleden kon ik bij mijn re-integratie nog niet eens drie uur in een hokje zitten. Nu werk ik 32 uur. En dat terwijl twee revalidatie artsen zeiden dat ik dat nooit meer zou kunnen.
‘Dit lijkt nergens op,’ zegt de docent en schud met zijn hoofd. ‘Denk eraan, eerst stap voor de stap de houding in je hoofd voor je zien, daarna pas fysiek. Doe het nog een keer.’
Ik ga weer achterop de mat staan, volg de aanwijzing op en stap opnieuw met één voet naar voren. Langzaam verplaats ik mijn gewicht ernaartoe. Mijn armen zijn uitgestrekt langs mijn hoofd. Vanuit mijn heupen buig ik mijn bovenlichaam naar voren terwijl mijn achterste been de lucht in gaat. Als het voelt alsof ik geheel horizontaal in de lucht balanceer, blijf ik stil staan. Met een strak gezicht staar ik naar het zwart van de mat onder mij en… Ik blijf staan.
Langzaam trekken mijn mondhoeken omhoog. Ik wil het goed afmaken, voorzichtig kom ik uit de houding. Als ik met beide voeten weer op de grond sta, maak ik in gedachten een dansje. Ik kijk even naar de docent, zou hij het gezien hebben? Hij kijkt nog altijd strak rond en geeft aan dat het tijd is voor de meditatie.
Iedereen rolt zijn mat op, brengt deze naar een kast in de hoek van de grote witte ruimte en neemt een meditatiekussen en een dekentje mee terug. Met een glimlach installeer ik mezelf in kleermakerszit in de kring die we vormen. Al snel zak ik weg in een kalme bewustzijnstoestand alsof ik op een zomerdag op het strand wegdommel. Ik hoor ver weg nog wel wat straat geluiden terwijl ik wel volledig bewust blijf van mijn lichaam.
Na wat voelt als een minuut of twintig, schiet er ineens een pijnscheut van mijn keel naar mijn rechteroog. Ik begin hard te hoesten. Alsof er iets vanuit een diepe trog omhoog gehoest wil worden. Tranen komen op in mijn oog en automatisch trek ik mijn kin naar mijn borst. Daarmee stopt het net zo abrupt als het begon. Ik doe mijn ogen open en zie hoe iedereen in alle stilte verder mediteert. Met mijn hand wrijf ik over mijn keel. Wat zit daar diep verborgen?
-
3 Replies
-
Prachtig geschreven Brigitte
Ik kan maar een dingetje vinden: Tranen komen op in mijn oog en automatisch trek ik mijn kin naar mijn borst. // Heb je maar een oog?
Klopt het dat ik twee metaforen/vergelijkingen heb gevonden?
Mooi gedaan
Lieve groet Gerda
-
Hoi Brigit, fijne start van je verhaal, mooi klein geschreven, prima te volgen en gebruik gemaakt van beeldspraak. Knap gedaan. Mijn feedback hoor je in de video:
https://www.loom.com/share/3f5fd684c13e4e0c9d659f68b80234e9?sid=ab453d63-d3ea-47e4-adb2-8c71f2ebe909
-
Lieve Brigit,
Het leest heel gemakkelijk weg en is goed te volgen. Je hebt lekker veel beeldspraak gebruikt, vind ik, zonder dat het storend is. Ik denk zelfs dat je het nog meer kan aansterken door je gevoelens nog preciezer te verbeelden.
Een aantal specifieke puntjes:
– ‘ te lief voor een krijger’ -> leuk gevonden, die tegenstelling tussen lief zijn en een krijger zijn. Hoewel ik helemaal geen yoga ken, snap ik toch meteen dat het hier waarschijnlijk om een speciaal standje of beweging gaat
– ‘ hij rustig en in stilte rond’ – kun je hier misschien een vergelijking bedenken? Hoe kijkt hij? Hoe ervaar je het? En hoe reageer jij erop?
– ‘toen hij de derde krijgers yogahouding voordeed’ -> wat mij betreft hoef je het hier niet nogmaals te benoemen en is ‘toen hij de houding voordeed’ genoeg
– ‘als een ongetemd paard dat de verwoede pogingen van de berijder’ -> is wat lang en uiteindelijk vraag ik me af of je je nu meer als dat paard of als de berijder voelt… Snap ik het goed dat jij het ongetemde paard bent en de docent misschien de berijder die jou probeert te trainen?
– ‘als een zaadje dat zijn weg in het donker moet vinden’ -> mooi, vooral omdat je even later ook op die donkere (zwarte) mat neerkijkt, wanneer je de weg gevonden hebt
– ‘drie uur in een hokje zitten’ -> fijn voor de lezer, de herkenning, door deze verwijzing naar je eerdere stuk
– ‘Dit lijkt nergens op’ -> Wow, wat streng en grof. Was hij zo? Wat vond jij daarvan? Waarom bleef je naar zijn lessen teruggaan – of niet?
– ‘Doe het nog een keer.’ -> zegt hij dit specifiek tegen jou of tegen de hele klas? Indien alleen tegen jou, dan zou ik ook verwachten dat hij naar je blijft kijken, terwijl je het weer probeert. Als hij de hele groep aanspreekt, kun je er van maken ‘Doen jullie het nog een keer’ ofzo.
– ‘Ik ga weer … Ik blijf staan.’ -> geweldig klein geschreven. Ik kan alle bewegingen precies volgen.
– ‘ op de grond sta, maak ik in gedachten een dansje’ -> hm, ik weet niet of ik deze beeldspraak helemaal vind passen. Je wil toch juist stil en stabiel staan hier, niet een wilde dans beginnen? Of wil je de spanning, focus en het statige van je af schudden met een ongecontroleerd dansje? Iets doen wat de docent niet goed zou keuren? Of is het om te vieren, in uitgelatenheid? Kun je misschien nog eens over denken en preciezer beschrijven, die reactie.
– ‘nog wel wat straat geluiden terwijl ik wel volledig’ -> twee keer ‘wel’ in de zin. Ik zou er een weghalen.
– ‘schiet er ineens een pijnscheut van mijn keel naar mijn rechteroog’ -> wow, heftig. Voelde dat echt zo scherp? Je moet wel heel erg geschrokken zijn. Spannend beschreven en ik ben benieuwd om erachter te komen wat deze hevige pijn veroorzaakte.
– ‘Wat zit daar diep verborgen?’ -> mooi om te eindigen met een vraag, dat maakt mij als lezer weer nieuwsgierig om verder te lezen.
Dankjewel en ik hoop dat je er nog wat aan hebt,
Babs
Log in to reply.