Beter leren schrijven 2 (start: 14 juli) *CLOSED*
De link waar jullie telkens welkom zijn, is: https://zoom.us/j/97629557580
(op 14 juli, 28 juli en... View more
Organisator:
- Organized by
-
-
HUISWERK LES 3 DOOR
-
HUISWERK LES 3 DOOR
Hij is er weer. De vloer boven me kraakt. Automatisch kijk ik even omhoog. Wanneer was hij ook weer vertrokken? Met mijn hand strijk ik de schone theedoek op de keukentafel glad. Ik tel nog eens na. Bijna zes maanden geleden. Ik vouw de doek twee keer in drieën en schuif hem opzij. De tijd dat hij in het zuiden doorbrengt wordt steeds langer. Hij komt de trap af en loopt de keuken in.
‘Ga je de kippen voeren?’
Hij kijkt me vragend aan en haalt de koptelefoon van zijn oren.
‘Wat zeg je?’
‘Of je de kippen gaat voeren.’ Ik pak nog een droge theedoek uit de wasmand.
‘Ik luisterde naar het nieuws. Er zijn bosbranden in het zuiden. 47 graden is het daar. 47! Stel je voor!’
‘De kippen hebben een ander voedersysteem.’
‘Verschrikkelijk. 47 graden. Heb jij dat wel eens meegemaakt?’
‘Ja, in Sevilla. 52 graden gaf de thermometer aan.’ Er ligt nog één theedoek in de mand.
‘Dat kan niet. Dat bestaat niet.’ Hij schudt zijn hoofd. ‘Dat was zeker zo’n stadse thermometer op een hoge paal midden in de zon.’
‘Hier is de zon ver te zoeken. Ratten zijn er wel.’
‘Wel fijn, geen zon. 19 graden. Een heerlijke temperatuur. En hier koelt het ’s nachts ook nog af. Daar niet. Dat is nog het ergste. Die hitte is niets voor mij. Ik kan niet tegen de zon.’ Hij steekt zijn rechterarm naar mij uit en stroopt zijn overhemd op.
‘Zie je dat?’ Met zijn andere hand wijst hij op een paar meelachtige vlekken. ‘Ik heb aller…’
‘Allergie. Dat weet ik toch.’ De laatste theedoek leg ik netjes gevouwen op het stapeltje.
‘Als jongetje moest ik altijd lange mouwen dragen. Dat vond mijn vriendje Pedro maar raar. Pedro, mijn vriend Pedro. Die ken je toch?’
‘Pedro van Paquí. Ja natuurlijk.’
‘Ach, Pedro is nu een beetje de weg kwijt. Hij heeft zijn auto verkocht.’ Hij slaat zijn ogen ten hemel. ‘Hij mag niet meer rijden.’
Ik haal diep adem en zet mijn handen in mijn zij.
‘Wat sneu. Luister, kippen zijn slimme beesten. Ze kunnen uit een hangende emmer eten.’
‘Paquí doet nu alles voor hem.’
‘De bedoeling is dat je die emmer vult, om en om met de twee soorten graan.’
‘Een emmer? Eten ze uit een emmer?’
‘Ja, er zit een gat in die emmer, en hij hangt. Dan kunnen de ratten er niet bij. Trek je schoenen aan, dan laat ik je het zien.’
Hij kijkt naar
zijn voeten, ziet zijn sloffen, draait zich om en zet zijn koptelefoon weer op zijn
oren. Stap voor stap loopt hij de trap op. Ik pak de theedoeken en prop ze in
het kastje onder het aanrecht. Kippen en katten voeren, dat is zijn ding. Als
hij er ís. Ik loop naar de garage, trek een blikje kattenvoer open en verdeel
het over de drie bakjes. Vers water in het vierde. Odin en Suzuki komen er al
aan. Bowie is altijd de laatste. Zo, dat is dat. De kippen moeten nog even geduld
hebben. -
6 Replies
-
Dag Door
Mooi tafereel met die oudjes, zo lees ik dat.
Je schrijft de ene keer over een schone en de andere keer een droge handdoek, daardoor ging ik in mijn gedachten even terug. Schone of droge, beide kloppen natuurlijk. Het gebeuren bij de kippen is het misschien goed aan te geven dat Odin, Suzuki en Bowie hanen zijn en dat de kippen later aan de beurt zijn.
Groetjes Rudie
-
Geweldig Door. Heerlijk herkenbaar, zo’n conversatie tussen moeder en zoon, lekker langs elkaar heen. Goed geschreven.
Ik heb eigenlijk maar een dingetje gevonden.
Kippen en katten voeren, dat is zijn ding. Als
hij er ís. // dat is zijn ding als <font face=”inherit”>hij er ís. // Ik zou er geen nieuwe zin van maken. En ik ben eigenlijk wel </font>benieuwd<font face=”inherit”> waar hij is. Thuis?</font> -
Mijn feedback voor jou Door, staat hier klaar: https://www.loom.com/share/872ac99f1bce404b989901e25117cfe3?sid=4adf8f46-5a3e-4507-9b6a-b6417b4bae45
Ben heel benieuwd wie de hij in dit verhaal is 🙂 > zie video!
Tot in de terugkomsessie!
-
Hij is er weer. De kastanjebomen die ik door het keukenraam zie staan, trekken zich er niets van aan. Toch is de ochtend anders. Hij is er weer. Hij lag naast me te slapen. Ik werd wakker van zijn gesnurk. Hij is er weer. De vloer boven me kraakt. Automatisch kijk ik even omhoog. Hij wordt wakker. Hij staat op. Wanneer was hij ook weer vertrokken? Met mijn hand strijk ik de schone theedoek op de keukentafel glad. Ik tel nog eens na. Bijna zes maanden geleden. Ik vouw de doek twee keer in drieën en schuif hem opzij. De tijd dat hij dat hij in het zuiden doorbrengt wordt steeds langer. Hij komt trap af en loopt de keuken in.
>> dit toevoegen? vroeg je bij Loom, ik zou voor iets korter gaan en minder vaak korte zinnetje als deze: Hij is er weer (2x), Hij staat op.
Hij is er weer. De kastanjebomen die ik door het keukenraam zie staan, trekken zich er niets van aan. Hij lag naast me te slapen en ik werd wakker van zijn gesnurk. De vloer boven me kraakt. Automatisch kijk ik even omhoog. Hij is wakker geworden klaarblijkelijk. Ik hoor zijn voetstappen schuifelen boven mij. Wanneer was hij ook alweer vertrokken? Met mijn hand strijk ik de schone theedoek op de keukentafel glad. Ik tel nog eens na. Bijna zes maanden geleden. Ik vouw de doek twee keer in drieën en schuif hem opzij. De tijd dat hij dat hij in het zuiden doorbrengt wordt steeds langer.
Het is nu wel duidelijker dat het om een geliefde / partner / je man gaat.
-
Hoi Door,
Wat heb je dit mooi geschreven hoe de mensen in de conversatie helemaal langs elkaar heen praten.
Ik ben er nog niet helemaal uit of het nu met de man of zoon was. Misschien heb je dit bewust gedaan, of komt het eerder of later in het boek terug. Misschien kun je ook nog iets meer beeld geven van de ‘hij’.
2 kleine tekstuele dingetjes vielen mij nog op:
– Wanneer was hij ook weer vertrokken? / weer –> alweer
– Hij steekt zijn rechterarm naar mij uit. –> Zou je hier ook gewoon arm kunnen zetten? Of kies je bewust voor rechterarm?
Verder vind ik je tekst heel netjes geschreven en leest het fijn.
Warme groet, Nicole
-
Dag Door,
Schitterend zoals jij een dialoog beschrijft tussen twee mensen die langs elkaar heen praten.
Ik heb begrepen dat het over je zoon gaat doch weet niet waarom hij steeds langer naar het zuiden gaat. De aktie van handdoeken vouwen is bijzonder en duidt goed de tijd aan. Evenals de koptelefoon aan en af. Paqui mag niet meer rijden, doet me aarzelen over de leeftijd. De namen die je geeft zijn voor mij duidelijk dat het over je katten gaat en nemen je mee in de sfeer van het verhaal.
Met vriendelijke groeten,
Christiane
Log in to reply.