Beter leren schrijven 2 (start: 14 juli) *CLOSED*
De link waar jullie telkens welkom zijn, is: https://zoom.us/j/97629557580
(op 14 juli, 28 juli en... View more
Organisator:
- Organized by
-
-
Huiswerk les 1_Rudie
-
Huiswerk les 1_Rudie
Huiswerk les 1 – Rudie
In de Trein
Ik heb me ingecheckt en sta voor de trein op het perron van Schiphol. Het loopt naar het einde van de middag en deze keer had ik minder moeite om de juiste trein te kiezen. Stap in en kies een plekje in de trein zodat ik vooruit kan kijken als de trein gaat rijden. Naast en tegenover mij zit niemand. Ik app mijn schoondochter dat ik de trein gehaald heb en over anderhalf uur aankom in Deventer.
Mijn hoofd is nog vol van de logeer week bij het gezin van mijn dochter in Boedapest. Na de stop in Amersfoort is de trein volledig gevuld met mensen, bijna alle zitplaatsen zijn nu bezet. Vlak voordat de deuren sluiten komt een man gehaast met een koffertje en een dagblad in zijn hand in de coupé. Hij gaat tegenover mij zitten op de plek nog niet bezet was, en zet zijn koffer naast hem op de grond. Hij lijkt nerveus waardoor ik wat langer naar hem kijk. Dan zie ik wat hij net ontdekte, zijn gulp staat open. Ik kijk discreet naar buiten in de verwachting dat hij hem snel dicht zal ritsen. Buiten zie ik weilanden met koeien voorbijvliegen en mensen die voor de spoorbaan staan te wachten als wij voorbijsnellen.
De man legt zijn dagblad op zijn schoot, zijn open gulp is dan verborgen maar niet vergeten. Hij kijkt schichtig om hem heen. Zouden anderen het ook hebben gezien? Maar iedereen lijkt naar buiten te kijken, heeft een oortje in of zijn in gedachten, op weg naar huis.
Ik hoop voor hem dat hij niet aan mij heeft gemerkt dat ik het gezien heb maar denk wel: ga staan en trek die rits omhoog, doe het gewoon. Maar nee, hij blijft onrustig zitten met zijn dagblad. Hij zit waarschijnlijk te denken hoe hij dit het beste kan oplossen.
Of zal ik het dan maar gewoon zeggen, ga staan en doe die rits dicht? Klinkt ook weer een beetje onaardig. Wat zou ik doen in zijn situatie? Misschien wel net als hij? Mijn hele denken is ineens helemaal gericht op die man, ik snap dat hij zich hier niet prettig bij voelt. Hij blijft onrustig. De trein van Amersfoort naar Apeldoorn duurt nog wel even, 25 minuten als dat zijn bestemming is. Heb met hem te doen, stiekem kijk ik zo nu en dan of hij het al opgelost heeft maar het dagblad onder zijn handen ligt nog steeds op zijn schoot. Dan zijn we op het station van Apeldoorn, hij staat op en verdwijnt uit mijn blikveld.
Mijn denken gaat weer terug naar mijn logeer week en mijn schoondochter die mij komt ophalen. Nog even en dan komt ik aan op het station in Deventer. Stromen mensen gaan naar de uitgang, sommigen lopen snel met of zonder een rolkoffertje, anderen doen het rustig aan. Ik check uit en buitengekomen kijk ik waar mijn schoondochter is, zie haar staan bij haar auto, we zwaaien naar elkaar.
-
4 Replies
-
Hallo Rudie, dankjewel voor je tekst! Haha, die man zeg. Je hebt het heel goed gedaan, ik zie je de beweging maken tussen actie, gedachten, setting. Lichaamstaal mag nog sterker, vermoedelijk heb je met het woord onrustig gedacht dat genoeg in beeld te hebben gebracht bij je lezer, maar ik zou toch echt meer gaan naar de uitingsvorm van die onrust.
Ik heb de video met feedback voor je klaarstaan op deze link:
https://www.loom.com/share/eb76b9b0252f4e08912728d3d7ea3eab?sid=83da151d-43b0-4f7c-859d-7aeebbb57f87
Onderstaand ook de tekst zoals je deze ziet in de video.
Tot in de les, en een fijne dag!
Brenda
In de Trein
Ik app mijn schoondochter dat ik op Schiphol de trein gehaald heb en over anderhalf uur aankom in Deventer.
Na de stop in Amersfoort is het druk geworden, bijna alle plekjes zijn bezet. Vlak voordat de deuren sluiten komt een man gehaast met een koffertje en een dagblad in zijn hand in de coupé. Hij gaat tegenover mij zitten en zet zijn koffer naast hem op de grond. Hij lijkt nerveus waardoor ik wat langer naar hem kijk. Dan zie ik wat hij waarschijnlijk ook net ontdekte, zijn gulp staat open. Ik kijk discreet naar buiten in de verwachting dat hij hem snel dicht zal ritsen. Buiten zie ik weilanden met koeien en mensen die voor de spoorbaan staan te wachten als wij voorbijsnellen.
De man legt zijn de NRC op zijn schoot, zijn open gulp is dan verborgen maar niet vergeten. Hij kijkt schichtig om hem heen. Zouden anderen het ook hebben gezien? Maar iedereen lijkt naar buiten te kijken, heeft oortjes in of is in gedachten, op weg naar ergens. Zou hij aan mij gemerkt hebben dat ik het gezien heb? Waarom gaat hij niet gewoon staan om die rits omhoog te trekken? Terwijl ik dat allemaal denk blijft hij zitten met zijn dagblad. Misschien bedenkt hij ondertussen oplossing, hoe hij dit het beste kan aanpakken.
Ik krijg zin om het dan maar gewoon zeggen: ga staan en doe die rits dicht. Klinkt ook weer een beetje onaardig. Wat zou ik doen in zijn situatie? Misschien wel net als hij? Mijn hele denken is ineens helemaal gericht op die man. De volgende stop, Apeldoorn, duurt nog 25 minuten, als dat zijn bestemming is. Heb met hem te doen, stiekem kijk ik zo nu en dan of hij het al opgelost heeft maar het dagblad onder zijn handen ligt nog steeds op zijn schoot. Dan zijn we op het station van Apeldoorn, hij staat op en verdwijnt uit mijn blikveld.
Mijn schoondochter komt mij ophalen. Ik ben aangekomen op station Deventer. Stromen mensen gaan naar de uitgang, sommigen lopen snel met of zonder een rolkoffertje, anderen doen het rustig aan. Ik check uit en buitengekomen kijk ik waar mijn schoondochter is, zie haar staan bij haar auto, we zwaaien naar elkaar.
loom.com
Loom | Free Screen & Video Recording Software
Use Loom to record quick videos of your screen and cam. Explain anything clearly and easily – and skip the meeting. An essential tool for hybrid workplaces.
-
Ik vind het een hilarisch stukje tekst. Zo leuk bedacht, past in een cabaret.
Ondertussen heb ik ook Brenda haar feedback gezien en denk dat alles al gezegd is.
Het terugpakken naar je vakantie bij je dochter vind ik erg verwarrend. Ook deze zin ‘Mijn denken gaat weer terug naar mijn logeer week en mijn schoondochter die mij komt ophalen.’
Ik denk dat dit niets toevoegt en vraag me bij het lezen af waarom je dit nog even op het einde meldt.
Maar echt leuk om te lezen.
-
Lieve Rudie,
Wat een leuke tekst om de ochtend op te vrolijken, dankjewel! Heel grappig om te lezen hoe jij/de hoofdpersoon zich zo opwindt over de gulp van een ander, die het zelf misschien niet eens doorheeft of er iets om geeft (hij kan natuurlijk nerveus zijn over iets anders en toevallig die krant op zijn schoot leggen). Dat geeft een mooi inzicht in jouw/haar karakter en fijn voor de lezer om zich in te kunnen leven.
Wat mij betreft had je het gulp-incident zelfs nog pikanter kunnen maken met meer details. Wellicht zag je een lubberende lichtblauwe katoenen onderbroek of juist een strak wit nummer door de opening heen.
Ik vind je gedachtengang tijdens de observatie heel mooi (en zie dat het prima zonder cursief of aanhalingstakens kan).
Ook ben ik nog heel nieuwsgierig naar je lichaamstaal. Wat doe jij/de hoofdpersoon in deze situatie? Telkens weer stiekem naar het kruis van die man kijken, door een kiertje van een oog terwijl je doet alsof je slaapt, of vanachter een hand vandaan tussen de vingers door? Zelf onwillekeurig je benen over elkaar slaan, je handtas op je schoot zetten? Zelf meteen je eigen gulp checken (ook zo’n typische reactie ;)) etc.
Een aantal dingen die me opvielen:
– “ingecheckt en sta voor de trein op het perron van Schiphol”: Mijn eerste gedachte was dat je al ingecheckt was voor een vlucht vanaf Schiphol, maar op het laatste moment ervoor gekozen had om toch niet te vliegen, om de trein weer naar huis/ergens anders naar toe te nemen. Het wordt me natuurlijk al snel duidelijk dat je voor de trein ingecheckt bent, maar misschien kun je het wat duidelijker maken door te schrijven “ik heb mijn treinkaartje gebliept” of “me met mijn treinkaartje ingecheckt” etc.
– ” Stap in”: Ik vind het mooier als je volluit schrijft “Ik stap in” en dat lijkt ook beter bij jouw schrijfstijl te passen.
– “zodat ik vooruit kan kijken”: Mooi, typerend weer.
– “logeer week bij het gezin van mijn dochter”: Hier ben ik als lezer druk bezig om de familie constructies bij te houden, nog aannemende dat dat belangrijk is. Je komt dus van de ene dochter vandaan en gaat naar de andere (schoon)dochter toe. Uiteindelijk blijkt dit allemaal niet zo relevant voor dit stuk tekst (maar ik neem aan dat het in je boek past en dan allemaal logisch is) behalve dat het de lezer een duidelijk beeld schept dat jij/de hoofdpersoon nogal afhankelijk is van de familie. Misschien is je echtgenoot overleden of ben je recentelijk gescheiden, zoeits vermoed ik hierdoor. Klopt dat?
– “Deventer, Amersfoort, Apeldoorn”: Wat mij betreft leidt de route wat af van de gulp-focus. Als lezer probeer ik te volgen waar je bent en waar je naar toe gaat (en waarom), terwijl dat eigenlijk allemaal niks uitmaakt voor dit stuk. MIsschien dat het voor anderen, die in Nederland wonen, veel natuurlijker overkomt. Ik weet ook niet zo goed hoe dit wel aan te pakken, maar kun je het meer op de achtergrond brengen, terloopser noemen?
– “wat hij net ontdekte”: Waren er, behalve dat de goede man nerveus was, nog meerdere aanwijzingen die jou doen denken dat hij het weet, van die gulp? Kun je zijn reactie nog meer beschrijven? Kijkt hij omlaag, voelt hij eraan, probeert hij zijn reflectie in het treinraam te vangen…?
– “of zijn in gedachten”: Iedereen “is” in gedachten
– “blijft onrustig zitten”: Wat observeer jij, waardoor je denkt dat hij onrustig is? Trillen zijn handen, ritselt de krant…?
– “hij staat op en verdwijnt uit mijn blikveld”: Hier ben ik wel heel benieuwd wat jij dan ziet. Jij zit tegenover hem in de trein. Wanneer hij opstaat moet die gulp toch wel heel dicht bij je gezicht komen… Heeft hij de krant nog steeds voor mijn broek? Draait hij zich heel snel om en wringt zich met zijn billen naar jou toe langs je heen? En als je hem weg ziet lopen, zie je hem dan vanachteren een gebaar maken dat lijkt op de rits omhoog trekken? Of nog steeds die krant daar, of zijn koffertje misschien?
Oei, het is een wat lange feedback geworden, maar ik vond het fijn om te doen en hoop dat je er wat aan hebt…
Dankjewel!
Babs
-
Hallo Rudie,
Wat een leuk stuk! Moest er erg om lachen. En complimenten, op een paar plekken na, zie ik het woordje ‘ik’. Ook zie ik duidelijk het klein schrijven met acties, gedachten en setting. Al kan het op sommige plekken denk ik nog meer. Zie hieronder nog wat specifieke punten, hopelijk kan je er iets mee.
Groeten Brigit
– Het loopt naar het einde van de middag en deze keer had ik minder moeite om de juiste trein te kiezen. -> deze zin vind ik een beetje vreemd. Eind van de middag en de trein kunnen vinden lijken weinig met elkaar te maken te hebben. Dus ik was even afgeleid. En ‘deze keer’ valt een beetje uit de lucht. Misschien iets met op de heenweg was ik compleet verdwaald maar nu kon ik goed de juiste trein vinden. Ofzo. Of kan dit er helemaal uit? Lijkt niet zoveel toe te voegen aan dit verhaal. Mogelijk wel terugpakkend in je boek naar een eerdere scene over de heenweg?
– Bij het gezin van mijn dochter -> klinkt voor mij alsof je dochter er niet bij was. En in eerste instantie dacht ik ook, maar dat ben jij toch? Maar dat is natuurlijk niet zo. Ik zou dan eerder zeggen bij mijn dochter en haar gezin/kinderen. Ik verwacht bij deze zin dat het belangrijk is voor het verhaal. Maar dat blijkt niet zo te zijn. Ik word er wel nieuwsgierig naar gemaakt hoe die week is geweest.
– Trein volledig gevuld, bijna alle zitplaatsen bezet -> dubbelop. Ik zou trein volledig gevuld schrappen.
– Hoe zie je dat hij ook net ontdekte dat zijn gulp openstaat?
– Stukje ik hoop .. -> leuk! Van die gedachten die door je heen kunnen gaan ja. Dat zoiets je bezig houdt en ongemakkelijk laat zitten, van wat doe ik nu?! Herkenbaar hoe dat je helemaal over kan nemen.
– Voor mij is er geen nieuwe alinea nodig voor ‘of zal ik het dan maar…’ want dat gaat allemaal nog over jouw gedachten over die man en rits.
– ‘mijn hele denken is ineens helemaal..’ -> hoef je voor mij niet te schrijven want dat laat je al zien met de tekst erboven.
– Hoe ziet het ‘hij blijft onrustig’ eruit?
– Mijn denken gaat weer terug.. -> zou ik een
daadwerkelijke gedachten van maken. bijv Ik denk weer terug aan het afscheid
van mijn dochter en nu mijn schoondochter die me komt ophalen. Daar zal je
vast ook iets bij voelen, glimlach krijgen of juist even verdrietig omdat je
dochter zo ver weg is of …?
Log in to reply.