Beter leren schrijven 2 (start: 14 juli) *CLOSED*
De link waar jullie telkens welkom zijn, is: https://zoom.us/j/97629557580
(op 14 juli, 28 juli en... View more
Organisator:
- Organized by
-
-
Huiswerk les 1_Door_ LES 1 bsl 2 (14 JULI) DOOR
-
Huiswerk les 1_Door_ LES 1 bsl 2 (14 JULI) DOOR
WOONBOOT DE GROOTE BEER
‘Geen olie, en nu ook nog geen water!’ Verwoed geef ik nog een flinke draai aan de kraan, maar geen druppel. Eén blik uit het keukenraam: ja, een glazen vlies ligt golfloos en gedwee over de hele breedte van de Rijn. En mijn braaksel nog in de gootsteen. ‘Juul!’ Hij wordt wakker. Hij heeft geen greintje last van zwangerschap. Maar hij gaat aan de slag, hakt een wak, haalt een putsemmertje water, en ik zet een volle ketel op het vuur. De zure kotslucht mengt zich met de waterdamp. Juul stapt naar buiten en met toewijding giet hij het kookhete water over de leiding. Zwijgend herhalen we dit een keer of vijf. Tenslotte raakt de kraan aan de praat. Met de olie is het anders gesteld. De Haagweg is ongekend stil. Er rijdt geen enkele auto over het asfalt. Schuld van de Arabieren. Ze boycotten ons omdat wij pro Israël zijn. Daarom heeft Den Uyl de autoloze zondag verzonnen en moet Juul vandaag op de fiets naar ons nieuwe ‘echte’ huis in Oegstgeest. Om maten op te nemen. En onze eerstelinge ligt weer te huilen in haar wiegje met roze stippen. Ze is al acht maanden.
Een jaartje geleden lag ik nog languit in bad in een hotelletje vlak naast het British Museum. Engelsen hebben een strenge voorkeur voor badkuipen boven douches. Waterstil lag ik uit te rusten van mijn onderzoeksdag in de Library. Ik zette mijn glaasje appelsap even op mijn bolle buik, die boven het water uit kwam. Plots ontstonden er golfjes en het glaasje kukelde om. Wouw, een rake schop, bebie! Die schoppen waren niet te stoppen. Tussen de rijmende regels van de toneel teksten van Mira de Amescua door – in de originele zeventiende-eeuwse Spaanse edities! – troffen ze doel. Hallo, ben je daar, bebie? Maar ik moest nog wel mijn scriptie afronden. Mijn aandacht gedeeld door twee. En nu komt er nog een.
Nóg een? Ik hoor het ze op de vaksectie al zeggen! Alwéér zwanger? Al die mannen ook. Mijn scriptie ligt afgerond te wachten op het officiële afstudeermoment. Ik stel dat steeds uit, anders raak ik mijn baan als student-assistent kwijt. Mijn prof kwam zelf met dit voorstel. Dat zal toch niet voor niets zijn, zeg ik bemoedigend tegen mijzelf. Maar toch droomde ik gisteren weer de zoveelste editie van de ontmaskering. Ik zat in de klas, zonder broek, zonder onderbroek. De schaamte trok diep door mijn hele lijf, maar mijn klasgenoten leken het niet te merken. De docent stelde mij een vraag over wat spiritus was. Dat zou ik toch moeten weten, dacht ik, mijn vader is directeur van de Gist en Spiritusfabriek, maar het antwoord stokte in mijn keel, alle ogen richten zich op mij… Alwéér zwanger?
De gootsteen is weer schoon, en Juul doet zijn winterjas aan. Hij trekt z’n zeegroene bivakmuts over zijn hoofd. Zijn donkergroene ogen lijken wel zee. Met leren handschoenen aan, gewapend met een meetlint, fietst hij weg. Gehuil. Ja, bebie, ik kom eraan. Even je flesje opwarmen.
-
6 Replies
-
Lieve Door,
Wat fijn om weer van jou te lezen. Zoals altijd poetisch, ritmisch en met vele metaforen.
Het moment in de boot is al klein geschreven en dat mag wat mij betreft nog meer. Beschrijf maar in nog meer detail hoe die kajuit eruit ziet, hoe Juul eruit ziet, wat zijn lichaamstaal zegt, wat jij voelt. Gedachten en herinneringen (flashback) zijn goed en natuurlijk toegepast.
Een aantal dingen die me specifiek opvielen:
– “ook nog geen water”: Volgens mij kun je ‘nog’ hier weglaten, vooral omdat je ‘nog’ nog een keer gebruikt in de volgende zin.
– “een glazen vlies ligt golfloos”: Nu ik snap dat je ijs beschrijft, vind ik het een mooie metafoor, maar ik moet toegeven dat ik in eerste instantie dacht dat het een olievlek was (vanwege dat ‘geen olie’ eerder). Misschien dat ik met ‘vlies’ ook meer aan iets beweegbaars denk, zoals een vlies op de melk.
– “en gedwee”: Geeft me een kalm, rustig beeld.
– “En mijn braaksel nog in..”: Ouch, ruwe overgang, dat komt flink aan.
– “hakt een wak, haalt een putsemmertje water, en ik zet een volle ketel op het vuur”: Wat mij betreft mag je dit veel meer vertragen, in plaats van die opsomming. Moppert Juul iets, waait het guur, schommelt de boot wanneer hij er vanaf springt, kijk jij toe terwijl hij water haalt, mors je iets als je het water van de emmer in de ketel giet, heb je het koud, etc…)
– “Juul stapt naar buiten”: Hij was toch al buiten, om dat water te halen enzo? Beter: ‘Juul stapt weer naar buiten, het dek op’ ofzoiets.
– “herhalen we dit”: Hoezo ‘we’? Juul giet toch dat water? Of moeten je elke keer weer nieuw water halen, overgieten, koken en op de leiding gieten. In dat geval ‘herhalen we de hele procedure van water halen, koken en gieten’ om het duidelijk te maken.
– “Met de olie is het anders gesteld. De Haagweg is ongekend stil.”: Dit is wel een hele snelle overgang. Ik zou een nieuwe alinea beginnen om de overschakeling van water naar olie gemakkelijker te maken. Ook zou ik schrijven ‘door het raam zien we dat de Haagweg ongekend stil is’ om te voorkomen dat de lezer (zoals ik) denkt dat jij/jullie je op die weg bevinden.
– “Schuld van”: Ik zou het voluit schrijven, dat past beter in jouw stijl, ‘Het is de schuld van…’
– “Om maten op te nemen.”: Dit snap ik niet. Ik dacht dat hij olie moest gaan halen. Je komt later in dit stuk ook niet terug op die maten. Het is waarschijnlijk duidelijk in je boek, maar in dit losse stuk is het niet relevant en onduidelijk, dus misschien beter weglaten. En liever beschrijven hoe jullie het olie probleem oplossen (of niet).
– “glaasje appelsap even op”: Volgens mij kan je ‘even’ weglaten.
– “Tussen de rijmende regels van de toneel teksten”: Las je of hoorde je die in bad? Ik vind het mooi, maar even wat verder uitleggen graag 😉
– ” Ik hoor het ze op de vaksectie al zeggen!”: Leuk, typisch.
-“zat in de klas, zonder broek, zonder onderbroek.”: Oh ja, ook heel herkenbaar, prachtig.
Hopelijk kun je er wat mee…
Dankjewel,
Babs
-
Lieve Door, wat gaat dit toch vloeiend bij je, het kleinschrijven! Ook hoe je ontvouwend alles je verhaal in brengt, heel knap en mooi gedaan. Een aantal aandachtspuntjes maar ze zijn zeer beperkt.
Je feedbackvideo staat hier: https://www.loom.com/share/d61a9e8ed8f446d39c41e9fdfaf24177?sid=4adc2e8d-90e5-46a6-94b9-11720001bd44
Tot in de les, adios, Brenda
WOONBOOT DE GROOTE BEER
‘Geen olie, en nu ook nog geen water!’ Verwoed geef ik nog een flinke draai aan de kraan, maar geen druppel. Eén blik uit het keukenraam: ja, een glazen vlies ligt golfloos en gedwee over de hele breedte van de Rijn. En mijn braaksel nog in de gootsteen. ‘Juul!’ Hij wordt wakker. Hij heeft geen greintje last van zwangerschap. Maar hij gaat aan de slag, hakt een wak, haalt een putsemmertje water, en ik zet een volle ketel op het vuur. De zure kotslucht mengt zich met de waterdamp. Juul stapt naar buiten en met toewijding giet hij het kookhete water over de leiding. Zwijgend herhalen we dit een keer of vijf. Tenslotte raakt de kraan aan de praat. Met de olie is het anders gesteld. De Haagweg is ongekend stil. Er rijdt geen enkele auto over het asfalt. Schuld van de Arabieren. Ze boycotten ons omdat wij Nederland pro Israël zijn. Daarom heeft Den Uyl de autoloze zondag verzonnen en moet Juul vandaag op de fiets naar ons nieuwe ‘echte’ huis in Oegstgeest. Om maten op te nemen. En onze eerstelinge ligt weer te huilen in haar wiegje met roze stippen. Ze is al acht maanden.
Een jaartje geleden lag ik nog languit in bad in een hotelletje vlak naast het British Museum. Engelsen hebben een strenge voorkeur voor badkuipen boven douches. Waterstil lag ik uit te rusten van mijn onderzoeksdag in de bibliotheek. Ik zette mijn glaasje appelsap even op mijn bolle buik, die boven het water uit kwam. Plots ontstonden er golfjes en het glaasje kukelde om. Wouw, een rake schop, bebie! Die schoppen waren niet te stoppen. Tussen de rijmende regels van de toneelteksten van Mira de Amescua door – in de originele zeventiende-eeuwse Spaanse edities! – troffen ze doel. Hallo, ben je daar, bebie? Maar ik moest nog wel mijn scriptie afronden. Mijn aandacht gedeeld door twee. En nu komt er nog een.
Nóg een? Ik hoor het ze op de vaksectie al zeggen! Alwéér zwanger? Mijn scriptie ligt afgerond te wachten op het officiële afstudeermoment. Ik stel dat steeds uit, anders raak ik mijn baan als student-assistent kwijt. Mijn prof kwam zelf met dit voorstel. Dat zal toch niet voor niets zijn, zeg ik bemoedigend tegen mijzelf. Maar toch droomde ik gisteren weer de zoveelste editie van de ontmaskering. Ik zat in de klas, zonder broek, zonder onderbroek. De schaamte trok diep door mijn hele lijf, maar mijn klasgenoten leken het niet te merken. De docent stelde mij een vraag over wat spiritus was. Dat zou ik toch moeten weten, dacht ik, mijn vader is directeur van de Gist en Spiritusfabriek, maar het antwoord stokte in mijn keel, alle ogen richtten zich op mij… Alwéér zwanger?
De gootsteen is weer schoon, en Juul doet zijn winterjas aan. Hij trekt z’n zeegroene bivakmuts over zijn hoofd. Zijn donkergroene ogen lijken wel zee. Met leren handschoenen aan, gewapend met een meetlint, fietst hij weg. Gehuil. Ja, bebie, ik kom eraan. Even je flesje opwarmen.
-
Heerlijk het leven op een woonboot Door, hoewel ik pas begreep dat het om een woonboot ging toen ik achteraf de titel las. ik ben geneigd die over te slaan. Ik woon zelf in Harlingen en ben vaak op schepen mee geweest. Leuk geschreven en net als bij de anderen kom ik achter Babs en Brenda aan. Toch heb ik nog een paar dingetjes gevonden.
Ik zie ik dit kleine stukje tekst drie keer het woord even terugkomen. misschien kun je daarnaar kijken.
een glazen vlies ligt golfloos en gedwee // Ik begreep niet dat het over het ijs ging. Ik dacht gewoon dat het water vlak was.
Ze boycotten ons omdat wij pro Israël zijn. Daarom heeft Den Uyl de autoloze zondag verzonnen // Geweldig, dat was ik al bijna vergeten.
Ik zette mijn glaasje appelsap even op mijn bolle buik, die boven het water uit kwam. // Ik liet het glaasje appelsap op mijn bolle buik die boven het water uit kwam rusten.
Die schoppen waren niet te stoppen // Bebie schopte veel en hard
Ik stel dat steeds uit, anders raak ik mijn baan als student-assistent kwijt. Mijn prof kwam zelf met dit voorstel. // Ik begrijp niet waarom je je baan zou verliezen.
Zijn donkergroene ogen lijken wel zee. // Zijn ogen donkergroen als de zee
Ik hoop dat je er iets mee kunt.
Liefs Gerda
-
Dag Door,
de eerste zin trekt mij mooi in het verhaal, onheilspellend wat er staat te gebeuren met de kots nog in de wasbak en geen water. Ik kan het voor me zien. Glazen vlies: deed mij niet direct aan ijs denken, dat gebeurt pas in de zin die volgt. Handelingen en denken, ook in en uit de herinnering geschreven zie ik allemaal voorbij komen. Lichaamstaal over misselijk zijn en golfende buik zie ik ook voor me of is dit geen lichaamstaal? Dat weet ik zelf ook niet. In bad heb je het over een citaat? Hier raak je me even kwijt want ik weet niet waar dit over gaat. Het duurde even voor ik doorhad dat ‘een jaar geleden’ dus 5 maanden zwanger van de eerste en nu weer zwanger, de gedachten hierover mooi verwoord in de laatste alinea.
Dank voor het lezen, hartelijke groet van Sylvia -
Hoi Door,
Ik vind je verhaal prachtig klein geschreven. Mooi hoe je afwisselt tussen setting, gedachten / herinneringen en je lichaamstaal. Mooi ook het stuk in de badkuip.
Er is hierboven al veel over geschreven, nog een paar kleine opmerkingen van mijn kant.
Het ‘glazen vlies’ struikelde ik ook even over. Ik merkte hoe ik tijdens het lezen van het woord een beeld probeerde te vormen en dit heel anders bleek te zijn toen het over ijs bleek te gaan. Misschien, zoals Brenda al zei, dan maar gewoon als dus ijs opvoeren.
‘Omdat wij pro-Israel zijn’ // Ik dacht even dat je het over jou en Juul had, maar Nederland zal de bedoeling zijn en ons land lijkt mij ook prima zoals je zelf al aangaf in je reactie.
‘Juul trekt zijn winterjas aan’ // Was hij net zonder jas naar buiten gegaan? In mijn beeld was hij nog buiten.
Dankjewel dat ik je mocht lezen.
Lieve groet, Nicole
-
Beste Door, heel mooi beschreven en grappig. Toch zou ik her en der wat meer lidwoorden gebruiken en ik wou je mededelen dat ik een paar keer de zinnen herlezen heb omdat ik de termen op de boot niet ken . Alsook moest nadenken over de locatie. De Rijn – Haagweg.
Glazen vlies, vond ik moeilijk en achteraf gezien besef ik nu dat je bedoelt dat de Rijn bevroren is. Ik zou schrijven: het heeft gevroren er hangt een glazen vlies…. Vervolgens schrijven waar de boot zich bevindt door een stad of provincie in Nederland te noemen en vervolgens doorgaan met je putemmertje …..
Je schrijft een herinnering aan Engeland en zonder inleiding ga je door in het heden. Je zou kunnen beginnen met: Als ik terugdenk aan een jaar geleden…. en nu komt er weer één.
Ik vind het een leuk verhaal.
Met vriendelijke groeten,
Christiane
Log in to reply.