Lieve Brigit,

Het leest heel gemakkelijk weg en is goed te volgen. Je hebt lekker veel beeldspraak gebruikt, vind ik, zonder dat het storend is. Ik denk zelfs dat je het nog meer kan aansterken door je gevoelens nog preciezer te verbeelden.

Een aantal specifieke puntjes:

– ‘ te lief voor een krijger’ -> leuk gevonden, die tegenstelling tussen lief zijn en een krijger zijn. Hoewel ik helemaal geen yoga ken, snap ik toch meteen dat het hier waarschijnlijk om een speciaal standje of beweging gaat

– ‘ hij rustig en in stilte rond’ – kun je hier misschien een vergelijking bedenken? Hoe kijkt hij? Hoe ervaar je het? En hoe reageer jij erop?

– ‘toen hij de derde krijgers yogahouding voordeed’ -> wat mij betreft hoef je het hier niet nogmaals te benoemen en is ‘toen hij de houding voordeed’ genoeg

– ‘als een ongetemd paard dat de verwoede pogingen van de berijder’ -> is wat lang en uiteindelijk vraag ik me af of je je nu meer als dat paard of als de berijder voelt… Snap ik het goed dat jij het ongetemde paard bent en de docent misschien de berijder die jou probeert te trainen?

– ‘als een zaadje dat zijn weg in het donker moet vinden’ -> mooi, vooral omdat je even later ook op die donkere (zwarte) mat neerkijkt, wanneer je de weg gevonden hebt

– ‘drie uur in een hokje zitten’ -> fijn voor de lezer, de herkenning, door deze verwijzing naar je eerdere stuk

– ‘Dit lijkt nergens op’ -> Wow, wat streng en grof. Was hij zo? Wat vond jij daarvan? Waarom bleef je naar zijn lessen teruggaan – of niet?

– ‘Doe het nog een keer.’ -> zegt hij dit specifiek tegen jou of tegen de hele klas? Indien alleen tegen jou, dan zou ik ook verwachten dat hij naar je blijft kijken, terwijl je het weer probeert. Als hij de hele groep aanspreekt, kun je er van maken ‘Doen jullie het nog een keer’ ofzo.

– ‘Ik ga weer … Ik blijf staan.’ -> geweldig klein geschreven. Ik kan alle bewegingen precies volgen.

– ‘ op de grond sta, maak ik in gedachten een dansje’ -> hm, ik weet niet of ik deze beeldspraak helemaal vind passen. Je wil toch juist stil en stabiel staan hier, niet een wilde dans beginnen? Of wil je de spanning, focus en het statige van je af schudden met een ongecontroleerd dansje? Iets doen wat de docent niet goed zou keuren? Of is het om te vieren, in uitgelatenheid? Kun je misschien nog eens over denken en preciezer beschrijven, die reactie.

– ‘nog wel wat straat geluiden terwijl ik wel volledig’ -> twee keer ‘wel’ in de zin. Ik zou er een weghalen.

– ‘schiet er ineens een pijnscheut van mijn keel naar mijn rechteroog’ -> wow, heftig. Voelde dat echt zo scherp? Je moet wel heel erg geschrokken zijn. Spannend beschreven en ik ben benieuwd om erachter te komen wat deze hevige pijn veroorzaakte.

– ‘Wat zit daar diep verborgen?’ -> mooi om te eindigen met een vraag, dat maakt mij als lezer weer nieuwsgierig om verder te lezen.

Dankjewel en ik hoop dat je er nog wat aan hebt,

Babs