Lieve Christiane,

Mooi klein geschreven, met details over je apartement en je uitzicht, je hond, de fotootjes etc. Ook lichaamstaal gebruik je op een natuurlijke manier en zou ik best nog meer willen zien. Je geeft je persoonlijkheid en je twijfel, je gemengde gevoelens goed weer in de gedachten en herinneringen. Ook krijg ik het idee dat je veel dingen ‘goed wil praten’ hoewel ik een bittere ondertoon voel. Knap gedaan.

Persoonlijk vind ik het juist wel mooi, die lange zinnen. Ze zijn goed geschreven en te volgen. Je hebt zo echt een eigen, typerende stijl van schrijven en ik zou je aanmoedigen die vast te houden <3

Een aantal specifieke dingen die me opvielen:

– “weerkaatsen op de okergeel kleurige muren binnen in mijn appartement”: Ondanks dat je schrijft ‘binnen mijn appartement’ begreep ik in eerste instantie dat het paleis aan de overkant okergele muren had en dat de zon binnen je appartement scheen. Ik denk dat als je ‘wanden’ gebruikt in plaats van ‘muren’ dat het al meer klinkt als binnenshuis. Of je kan er gewoon van maken ‘weerkaatsen op mijn okergele wanden’.

– “toen ik daar twee jaar geleden ging wonen”: Hier zou ik van maken ‘toen Niels en ik daar twee jaar geleden gingen wonen, om verwarring te verkomen. Dan komt hij even later ook niet zo plompverloren het verhaal binnenvallen.

– “angstig verwachtte dat ik daar op een gegeven moment alleen zou komen te wonen”: Wat een spannend gegeven en maakt me nieuwsgierig om uit te vinden waarom je dit zo voelde. Het blijkt niet echt uit dit stuk tekst, maar ik hoop dat je het later in je boek uit de doeken doet 🙂

– “waarin ik hem uitlegde dat de mede-eigenaren van mijn gebouw heel anders dachten dan ik betreft de algemene delen van ons gebouw”: Een wat vage zin. Zou je hier feller, specifieker kunnen zijn? Beschrijf een ruzie of een voorbeeld aan Niels, eventueel in een dialoog, dat maakt het wat interessanter en actiever voor de lezer 😉

– “We zaten duidelijk op een andere golflengte”: Hm, dat is mij niet echt duidelijk. Hij zegt ‘verkopen’ en jij wil blijven? Maar nog geen twee regels verder ben je het met hem eens…?

– “Niels zag onmiddellijk het dilemma”: En dit gaat me ook wat snel. Kun je beschrijven wat het dilemma dan is, om de lezer te helpen?

– “Niels en ik woonden in Zuid-Frankrijk”: Hier zou ik toevoegen ‘Voordat we naar Antwerpen verhuisden, woonden Niels en ik in…’

– “en hadden een tweede relatie”: Is dit relevant? Zo niet, zou ik het weglaten hier, om afleidende vragen bij de lezer te voorkomen.

– “Ik ben een kleine twee jaar geleden verhuisd”: Weer dat ‘ik ben verhuisd’. Niels was er toen nog bij toch? In dat geval, maak ervan ‘wij zijn verhuisd’.

– “dementie erger zouden worden”: Zijn die erger geworden? En zo ja, merk je daar wat van wanneer je hem belt? Vertrouw je dat hij je kent als geen ander? Accepteer je zijn advies daardoor gemakkelijker of juist niet? Ik ben als lezer heel nieuwsgierig wat dit allemaal met je doet/gedaan heeft. Mag je best meer over schrijven 🙂

– “…hier alleen, ik ben hier geboren”: Ik zou een nieuwe zin beginnen. ‘..hier alleen. Ik ben in welliswaar Antwerpen geboren en getogen, maar heb ook vijftig jaar elders gewoond.’ Ofzoiets…

– “mijn woonkamer in het goud”: Of nog sterker ‘in mijn gouden woonkamer’

– “mijn kinderen en kleinkinderen”: Waar wonen die dan? Ook in (de buurt van) Antwerpen?

– “Dat doet me terugdenken aan”: Het feit dat je hond aan je voeten gaat liggen doet je denken aan die vakantie met vele vriendinnen en honden? Waar komt dat vandaan? Gebeurt dat elke keer wanneer Rex aan je voeten komt liggen? Of is het omdat je over je sociale leven nadenkt? Je heimwee naar Frankrijk? Het lijkt mij relevanter om een herinnering aan te halen over iets dat in het moment past. Een moment met een kleinkind, dat je net op de foto hebt gezien? Of misschien heb je ook een foto van die hele groep vriendinnen en zijn je gedachten daar nog bij?

– “barokstijl tegenover mij staar, denk ik terug aan onze tijd in Nice”: Deze link vind ik prachtig en logisch <3

– “Terug naar huis”: Sterk, zoveel gevoel, met zo weinig woorden.

– “huilen…. draai ik me om en glimlach”: Mooi weergeven, die tegenstrijdige gevoelens samengevat in de laatste paar zinnen.

Ik hoop dat je er wat aan hebt.

Dankjewel,

Babs