Lieve Door,

Wat fijn om weer van jou te lezen. Zoals altijd poetisch, ritmisch en met vele metaforen.

Het moment in de boot is al klein geschreven en dat mag wat mij betreft nog meer. Beschrijf maar in nog meer detail hoe die kajuit eruit ziet, hoe Juul eruit ziet, wat zijn lichaamstaal zegt, wat jij voelt. Gedachten en herinneringen (flashback) zijn goed en natuurlijk toegepast.

Een aantal dingen die me specifiek opvielen:

– “ook nog geen water”: Volgens mij kun je ‘nog’ hier weglaten, vooral omdat je ‘nog’ nog een keer gebruikt in de volgende zin.

– “een glazen vlies ligt golfloos”: Nu ik snap dat je ijs beschrijft, vind ik het een mooie metafoor, maar ik moet toegeven dat ik in eerste instantie dacht dat het een olievlek was (vanwege dat ‘geen olie’ eerder). Misschien dat ik met ‘vlies’ ook meer aan iets beweegbaars denk, zoals een vlies op de melk.

– “en gedwee”: Geeft me een kalm, rustig beeld.

– “En mijn braaksel nog in..”: Ouch, ruwe overgang, dat komt flink aan.

– “hakt een wak, haalt een putsemmertje water, en ik zet een volle ketel op het vuur”: Wat mij betreft mag je dit veel meer vertragen, in plaats van die opsomming. Moppert Juul iets, waait het guur, schommelt de boot wanneer hij er vanaf springt, kijk jij toe terwijl hij water haalt, mors je iets als je het water van de emmer in de ketel giet, heb je het koud, etc…)

– “Juul stapt naar buiten”: Hij was toch al buiten, om dat water te halen enzo? Beter: ‘Juul stapt weer naar buiten, het dek op’ ofzoiets.

– “herhalen we dit”: Hoezo ‘we’? Juul giet toch dat water? Of moeten je elke keer weer nieuw water halen, overgieten, koken en op de leiding gieten. In dat geval ‘herhalen we de hele procedure van water halen, koken en gieten’ om het duidelijk te maken.

– “Met de olie is het anders gesteld. De Haagweg is ongekend stil.”: Dit is wel een hele snelle overgang. Ik zou een nieuwe alinea beginnen om de overschakeling van water naar olie gemakkelijker te maken. Ook zou ik schrijven ‘door het raam zien we dat de Haagweg ongekend stil is’ om te voorkomen dat de lezer (zoals ik) denkt dat jij/jullie je op die weg bevinden.

– “Schuld van”: Ik zou het voluit schrijven, dat past beter in jouw stijl, ‘Het is de schuld van…’

– “Om maten op te nemen.”: Dit snap ik niet. Ik dacht dat hij olie moest gaan halen. Je komt later in dit stuk ook niet terug op die maten. Het is waarschijnlijk duidelijk in je boek, maar in dit losse stuk is het niet relevant en onduidelijk, dus misschien beter weglaten. En liever beschrijven hoe jullie het olie probleem oplossen (of niet).

– “glaasje appelsap even op”: Volgens mij kan je ‘even’ weglaten.

– “Tussen de rijmende regels van de toneel teksten”: Las je of hoorde je die in bad? Ik vind het mooi, maar even wat verder uitleggen graag 😉

– ” Ik hoor het ze op de vaksectie al zeggen!”: Leuk, typisch.

-“zat in de klas, zonder broek, zonder onderbroek.”: Oh ja, ook heel herkenbaar, prachtig.

Hopelijk kun je er wat mee…

Dankjewel,

Babs