Hee Nicole,

Mooi hoe je je gedachten en herinneringen verwerkt hebt in deze scene in de auto, en veel kleine details hebt ingebracht.

In tegenstelling tot Brenda, vrees ik dat vele lezers niet zullen weten wat een familie-opstelling is en zullen zij (net als ik) wellicht denken dat je je biologische oma zelf in levende lijve gaat ontmoeten. (Dat is niet zo toch?) Misschien vind je het onnodig, maar ik zou toch overwegen om even voor de leken uit te leggen dat het een acteur/ander is die je oma zal ‘spelen’ (Jij kan dit vast in betere woorden uitleggen ;))

Een paar andere kleine dingen die me opvielen (en Brenda niet al genoemd heeft):

– “weer zwiepen. Ik kijk door…”: Ik neem aan dat je getriggered wordt door wat je uit je ooghoek zag en daarom je hoofd draait en door het zijraam kijkt. Dit kun je volgens mij nog kleiner schrijven 😉

– “vallen de eerste druppels”: Het had toch al eerder geregend? Beter zou zijn ‘vallen nieuwe druppels’ ofzo.

– “Ik voel een lichte spanning”: Dit komt wat zwak over. Wat is een ‘lichte’ spanning voor jou? Hoe voelt het precies? Kun je het met iets vergelijken? Of anders gewoon ‘ik voel een spanning’ kan ook.

– “daadwerkelijk wordt ingesloten”: Ik snap niet wat dit betekent. Kun je het meer uitleggen of wil je het met opzet vaag houden voor de lezer, omdat het voor jou zelf op dat moment ook nog onduidelijk is? Misschien kom je er in het volgende hoofdstuk van je boek op terug en wordt alles duidelijk 🙂

– ” Mijn moeder…..hun moeder was toen al overleden”: Ik moest even denken hier, hoe de familie in elkaar zit. Moeders, zussen en halfzussen. Hun moeder was dus je biologische oma? Ik had op dit moment pas door dat je haar dus niet persoonlijk zou ontmoeten.

– “de rode auto die mij plots inhaalt”: Wat mij betreft kan zowel ‘rode’ als ‘plots’ weg, dat voegt niet veel toe. Je kan het kort houden, dat geeft de schrik reactie meer nadruk.

– “voel mijn handen losser worden”: Beter: ‘voel mijn handen ontspannen’

– “ik had toch gewoon een oma?”: Tja, sorry, nu ben ik je weer even kwijt. Wie is die oma dan? Toch die biologische, al was ze ziek enzo? Of de moeder van je vader? En was die oma ‘gewoon’? Het maakt me wel heel nieuwsgierig als lezer 😉

– “voel tranen branden”: Dit komt wat onverwacht. Waarom tranen? Verdriet? Over je oma, je moeder? Of van diezelfde spanning die je eerder in je buik voelde, over de familie-opstelling? Kun je hier wat mee?

Hopelijk kun je er wat mee.

Dankjewel,

Babs