Lieve Rudie,

Wat een leuke tekst om de ochtend op te vrolijken, dankjewel! Heel grappig om te lezen hoe jij/de hoofdpersoon zich zo opwindt over de gulp van een ander, die het zelf misschien niet eens doorheeft of er iets om geeft (hij kan natuurlijk nerveus zijn over iets anders en toevallig die krant op zijn schoot leggen). Dat geeft een mooi inzicht in jouw/haar karakter en fijn voor de lezer om zich in te kunnen leven.

Wat mij betreft had je het gulp-incident zelfs nog pikanter kunnen maken met meer details. Wellicht zag je een lubberende lichtblauwe katoenen onderbroek of juist een strak wit nummer door de opening heen.

Ik vind je gedachtengang tijdens de observatie heel mooi (en zie dat het prima zonder cursief of aanhalingstakens kan).

Ook ben ik nog heel nieuwsgierig naar je lichaamstaal. Wat doe jij/de hoofdpersoon in deze situatie? Telkens weer stiekem naar het kruis van die man kijken, door een kiertje van een oog terwijl je doet alsof je slaapt, of vanachter een hand vandaan tussen de vingers door? Zelf onwillekeurig je benen over elkaar slaan, je handtas op je schoot zetten? Zelf meteen je eigen gulp checken (ook zo’n typische reactie ;)) etc.

Een aantal dingen die me opvielen:

– “ingecheckt en sta voor de trein op het perron van Schiphol”: Mijn eerste gedachte was dat je al ingecheckt was voor een vlucht vanaf Schiphol, maar op het laatste moment ervoor gekozen had om toch niet te vliegen, om de trein weer naar huis/ergens anders naar toe te nemen. Het wordt me natuurlijk al snel duidelijk dat je voor de trein ingecheckt bent, maar misschien kun je het wat duidelijker maken door te schrijven “ik heb mijn treinkaartje gebliept” of “me met mijn treinkaartje ingecheckt” etc.

– ” Stap in”: Ik vind het mooier als je volluit schrijft “Ik stap in” en dat lijkt ook beter bij jouw schrijfstijl te passen.

– “zodat ik vooruit kan kijken”: Mooi, typerend weer.

– “logeer week bij het gezin van mijn dochter”: Hier ben ik als lezer druk bezig om de familie constructies bij te houden, nog aannemende dat dat belangrijk is. Je komt dus van de ene dochter vandaan en gaat naar de andere (schoon)dochter toe. Uiteindelijk blijkt dit allemaal niet zo relevant voor dit stuk tekst (maar ik neem aan dat het in je boek past en dan allemaal logisch is) behalve dat het de lezer een duidelijk beeld schept dat jij/de hoofdpersoon nogal afhankelijk is van de familie. Misschien is je echtgenoot overleden of ben je recentelijk gescheiden, zoeits vermoed ik hierdoor. Klopt dat?

– “Deventer, Amersfoort, Apeldoorn”: Wat mij betreft leidt de route wat af van de gulp-focus. Als lezer probeer ik te volgen waar je bent en waar je naar toe gaat (en waarom), terwijl dat eigenlijk allemaal niks uitmaakt voor dit stuk. MIsschien dat het voor anderen, die in Nederland wonen, veel natuurlijker overkomt. Ik weet ook niet zo goed hoe dit wel aan te pakken, maar kun je het meer op de achtergrond brengen, terloopser noemen?

– “wat hij net ontdekte”: Waren er, behalve dat de goede man nerveus was, nog meerdere aanwijzingen die jou doen denken dat hij het weet, van die gulp? Kun je zijn reactie nog meer beschrijven? Kijkt hij omlaag, voelt hij eraan, probeert hij zijn reflectie in het treinraam te vangen…?

– “of zijn in gedachten”: Iedereen “is” in gedachten

– “blijft onrustig zitten”: Wat observeer jij, waardoor je denkt dat hij onrustig is? Trillen zijn handen, ritselt de krant…?

– “hij staat op en verdwijnt uit mijn blikveld”: Hier ben ik wel heel benieuwd wat jij dan ziet. Jij zit tegenover hem in de trein. Wanneer hij opstaat moet die gulp toch wel heel dicht bij je gezicht komen… Heeft hij de krant nog steeds voor mijn broek? Draait hij zich heel snel om en wringt zich met zijn billen naar jou toe langs je heen? En als je hem weg ziet lopen, zie je hem dan vanachteren een gebaar maken dat lijkt op de rits omhoog trekken? Of nog steeds die krant daar, of zijn koffertje misschien?

Oei, het is een wat lange feedback geworden, maar ik vond het fijn om te doen en hoop dat je er wat aan hebt…

Dankjewel!

Babs