Hallo Nicole,

mooie tekst heb je geschreven, over een heel gevoelig moment. De beginzin trekt je meteen in het verhaal. De zon die grijze haren wit maakt en de loslopende konijnen zijn sfeervol.

De beginzin van de tweede alinea kan korter (krachtiger): Mijn tante kijkt me liefdevol aan. (bijv.)

‘Ja. Ik ga…. haar aan.’ kan weg.

‘Na een korte stilte vraagt ze’ kan je vervangen door; ‘Stilte.’ en dan die vraag Hoe is ….

‘Wat ga ik hierop antwoorden?’ geeft de twijfel al weer die je uitlegt in het zinnetje daarna. Dus dat kan weg.

‘Ja ergens verwachten we … dementerend’, deze zin kan ook korter: “Wat wil je, na acht jaar dementie.’ (bijv.)

Wat de dialoog betreft, de een (je tante) is geinteresseerd in de ander (jij) en dat levert geen dubbelzinnigheid of schuring op.

hartelijke groet, Door